POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

6 mar 2011

GAIOLA / JAULA

(Imaxe baixada de internet)

Síntome presa
nunha gaiola aberta
da que non fuxo.
Atan os teus afagos
a miña liberdade.


Me siento presa
en una jaula abierta
de la que no huyo.
Atas con tus halagos
mi ansia de libertad.

8 comentarios:

Rascacheira dijo...

Pois deberías VOAR! As gaiolas, por moi bonitas que sexan, sempre son gaiolas.

Edita Nogueira Tallón dijo...

Pois xa sabes: dame paus en vez de afagos... :-)

suaseiras dijo...

Non deixas de sorprenderme...!

Edita Nogueira Tallón dijo...

¡Non me podías afagar mellor!

suaseiras dijo...

Mmmhhh...Sempre que te sintas coa liberdade de voar....!!

Edita Nogueira Tallón dijo...

Alomenos non sentirei claustrofobia...

carnota dijo...

Encántame a gaiola. Non me extraña, polo tanto, que non queira saír.
Recoméndolle que faga pequenas escapadas, sen alonxarse moito, ao principio...

Edita Nogueira Tallón dijo...

Nesas estamos, a ver, a ver... De momento, ando dando paseíños por aquí, ó meu aire...