POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

31 ago 2022

URXENTE / URGENTE


A piques de facer oitenta anos, segue en perfecta forma física. Pero o medo ó alzheimer agarrótalle o pensamento. De tal xeito que non é capaz de decidir o método de suicidio máis adecuado. E debe apresurarse ou a demencia empediralle levalo a cabo.

(Imaxe procedente de internet)


A punnto de cumplir los ochenta años, sigue en perfecta forma física. Pero el miedo al alzheimer le agarrota el pensamiento. De tal forma que no es capaz de decidir el método de suicidio más adecuado. Y debe apresurarse o la demencia le empedirá llevarlo a cabo.



26 ago 2022

CUESTIÓN DE CONCEPTO

 

Toda unha vida costa arriba intentando alcanzar o ceo. Cando xa o roza coa man e pode velo de cerca, dálle un ataque de risa, perde o equilibrio e cae rodando a gran velocidade. Nunca antes se divertira tanto. Se consegue chegar enteiro abaixo, subirá de novo, pero con máis brío. Acaba de descubrir que a súa felicidade non está na gloria prometida, senón na caída libre.

(Imaxe procedente de internet)

 

Toda una vida cuesta arriba intentando alcanzar el cielo. Cuando ya lo roza con la mano y puede verlo de cerca, le da un ataque de risa, pierde el equilibrio y cae rodando a gran velocidad. Nunca antes se había divertido tanto. Si consigue llegar entero abajo, subirá de nuevo, pero con más brío. Acaba de descubrir que su felicidad no está en la gloria prometida, sino en la caída libre.

 


(Publicado no libro EMOCIONARIO, recopilatorio 2021 de ESTA NOCHE TE CUENTO)

24 ago 2022

VAGO EMPEDERNIDO


(Imaxe procedente de internet)

Vive porque lle dá preguiza morrer.



Vive porque le da pereza morirse.


21 ago 2022

CALCULADORA


Tampouco hoxe atopei traballo. Resulta esgotador deambular todo o día pola cidade para xustificar o fracaso. Pero ten recompensa ó chegar a casa: “Cariño, como che foron as cousas na fábrica? Se queres cea, terás que facela;  eu voume deitar, estou derreada. Procura non espertarme”. 

Seguirei co meu plan de non conseguir emprego mentres a conta dos agasallos da voda teña saldo. Debo acordarme de apartar unha cantidade suficiente para o divorcio. 

(Imaxe procedente de internet)



Tampoco hoy encontré trabajo. Resulta agotador deambular todo el día por la ciudad para justificar el fracaso. Pero tiene recompensa al llegar a casa: “Cariño, ¿cómo te han ido las cosas en la fábrica? Si quieres cena, tendrás que hacerla;  yo me voy a acostar, estoy exhausta. Procura no despertarme”.

Seguiré con mi plan de no conseguir empleo mientras la cuenta de los regalos de la boda tenga saldo. Debo acordarme de apartar una cantidad suficiente para el divorcio.


17 ago 2022

O TESTADOR PRECAVIDO / EL TESTADOR PRECAVIDO

 

Aproveitou os coñecementos técnicos da súa época de traballador cualificado para camuflar unha cámara. Despois, redactou a nota sen omitir detalles: motivacións, lugar, modo… Ata se permitiu o sarcasmo de pedir perdón. Ó final, coma quen non quere a cousa, escribiu  a clave da caixa forte. Comprobou por última vez que todo quedaba en orde e dirixiuse cara á atalaia, previamente disposta, desde onde poder axexar a chegada dos herdeiros, ós que alertara minutos antes cunha mensaxe misteriosa. 

Non tardaron en aparecer. Como ninguén respondeu ó timbre, accederon á vivenda coa chave que atoparon no escondedoiro habitual. 

Marcharon un par de horas máis tarde, camiño do acantilado; sen présa, dándolle tempo dabondo para que se suicidase a gusto. Daquela, entrou el para comprobar axiña o contido da cinta gravada: así que leron o escrito onde relatara a súa intención de tirarse ó mar, o primeiro que fixeron foi abrir a caixa; estaba baleira e, con enfado manifesto, seguiron removendo por toda a casa, sen éxito.

Era urxente cambiar a pechadura da porta, asegurar as ventás e volver ó notario. Xa pensaría máis tarde que facer coa gravación e a vida.



(Imaxe procedente de internet)

Aprovechó los conocimientos técnicos de su época de trabajador cualificado para camuflar una cámara. Después, redactó la nota sin omitir detalles: motivaciones, lugar, modo... Hasta se permitió el sarcasmo de pedir perdón. Al final, como quien no quiere la cosa, escribió  la clave de la caja fuerte. Comprobó por última vez que todo quedaba en orden y se dirigió hacia la atalaya, previamente dispuesta, desde donde poder acechar la llegada de los herederos, a los que había alertado minutos antes con un mensaje misterioso. 

No tardaron en aparecer. Como nadie respondió al timbre, accedieron a la vivienda con la llave que encontraron en el escondrijo habitual. 

Marcharon un par de horas más tarde, camino del acantilado; sin prisa, dándole tiempo de sobra para que se suicidara a gusto. Entonces, entró él para comprobar enseguida el contenido de la cinta grabada: así que leyeron el escrito donde había relatado su intención de tirarse al mar, lo primero que hicieron fue abrir la caja; estaba vacía y, con enfado manifiesto, siguieron removiendo por toda la casa, sin éxito.

Era urgente cambiar la cerradura de la puerta, asegurar las ventanas y volver al notario. Ya pensaría más tarde qué hacer con la grabación y la vida.


15 ago 2022

PESADELO / PESADILLA


Usou as tripas baleiras para atar os zapatos que non tiña; comeu pan con fel que sabía a Deus; tragou sangue xeado que lle queimaba o estómago... Espertar foi peor.

(Imaxe procedente de internet)


Usó las tripas vacías para anudar los zapatos que no tenía; comió pan con hiel que sabía a Dios; tragó sangre helada que le quemaba el estómago… Despertar fue peor. 

13 ago 2022

PAPARAZZI

 

Oe gargalladas femininas; está seguro de que hai mozas medio espidas chapuzando no terreo lindeiro. Armado coa súa réflex, encamíñase cara á sebe medianeira disposto a disparar. Busca un oco na ramaxe que lle permita introducir discretamente o obxectivo. Como non o atopa, debe urdir outro plan. Deixa a cámara oculta entre unhas matas e volve á casa. Regresa pouco despois arrastrando con dificultade unha pesada esqueira de tesoiras, sen decatarse dos regos que vai gravando no céspede ó seu paso. Cando consegue poñela en pé, subir uns chanzos e ver a piscina dos veciños por enriba do muro vexetal, comproba que nela xa só queda auga. Tal frustración faille emitir un berro estridente, e a piques está de perder o equilibrio. Os familiares, alertados por semellante grito, acoden axiña.

(Imaxe procedente de internet)

—Avó, pódese saber que fas?

Unha revista encargoume un traballo de fotografía. Debo entregalo mañá.

—Que interesante! Ven tomar o Sintrom, anda. Xa sacarás as fotos noutro momento.





Oye carcajadas femeninas; está seguro de que hay chicas semidesnudas chapoteando en la finca colindante. Armado con su réflex, se encamina hacia el seto medianero dispuesto a disparar. Busca un hueco en el ramaje que le permita introducir discretamente el objetivo. Como no lo encuentra, debe urdir otro plan. Deja la cámara oculta entre unas matas y vuelve a casa. Regresa poco después arrastrando con dificultad una pesada escalera de tijera, sin percatarse de los surcos que va grabando en el césped a su paso. Cuando consigue ponerla en pie, subir unos peldaños y ver la piscina de los vecinos por encima del muro vegetal, comprueba que en ella ya solo queda agua. Tal frustración le hace emitir un berrido estridente, y a punto está de perder el equilibrio. Lo familiares, alertados por semejante grito, acuden al momento.

 —Abuelo, ¿se puede saber qué haces?

—Una revista me ha encargado un reportaje fotográfico. Debo entregarlo mañana.

—¡Qué interesante! Ven a tomar el Sintrom, anda. Ya sacarás las fotos en otro momento.

 

10 ago 2022

CHASCO

 

Toda a vida aguantando tentacións, facendo sacrificios, vivindo na casa dos sogros, soportando os cuñados… coa esperanza de recibir ó final a recompensa merecida: o silencio e a paz que nunca tivo. E atópase con isto! Non contaba con que o ceo estivese tan concorrido, a verdade.

(Imaxe procedente de internet)

Toda la vida aguantando tentaciones, haciendo sacrificios, viviendo en casa de los suegros, soportando a los cuñados… con la esperanza de recibir al final la recompensa merecida: el silencio y la paz que nunca tuvo. ¡Y se encuentra con esto! No contaba con que el cielo estuviera tan concurrido, la verdad.


6 ago 2022

FESTA /FIESTA



(Imaxe procedente de internet)


Todos borrachos,
agás o pobre abstemio.
Conducirá.





      Todos borrachos,
            menos el pobre abstemio. 
                  Conducirá.



2 ago 2022

PEZOÑAS / PONZOÑAS

 

Instala colmeas no xardín porque a súa esposa é alérxica ás abellas. Xa pode marchar da casa tranquilo: a muller non se atreverá a saír.

Mentres el blasfema tentando salvar os enxames, ela atrae avespas asasinas con marmelada de arandos; confía en que a libere a praga de velutinas.

 


(Imaxe procedente de internet)

Instala colmenas en el jardín porque su esposa es alérgica a las abejas. Ya puede marchar de casa tranquilo: la mujer no se atreverá a salir.

Mientras él blasfema intentando salvar los enjambres, ella atrae avispas asesinas con mermelada de arándanos; confía en que la libere la plaga de velutinas.