POR QUE
ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes
:“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.
“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.
6 comentarios:
Muy lograda y sugerente la imagen "finge huir la historia".
E non fuxirá de verdade?
¡Eu que sei...!
Creo que non, rascacheiro.
Este haiku de madoé, dou xustiño no punto.
Suaseiras, toma o que queiras, pago eu. :-)
Jajaja...Vale!!
Cando observo os edificios moi antigos, pedras vellas, teño a sensación de que queren contar moitas cousas... E non todas boas.
Así e todo, teñen unha forza que me atraen..., moitísmo!!
Publicar un comentario