POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

15 ago 2024

TRANQUILA Ó FIN / TRANQUILA AL FIN

 

Esta vez  terá que apañarse só, non penso erguerme. Vaime dar igual que berre ou dea portadas, é hora de que aprenda. Non terá máis remedio ca tomar decisións porque axiña empezarei a descompoñerme, e el non soporta os cheiros.


Imaxe procedente de internet

Esta vez  tendrá que apañarse solo, no pienso levantarme. Me va a dar igual que grite o dé portazos, es hora de que espabile. No tendrá más remedio que tomar decisiones porque enseguida empezaré a descomponerme, y él no soporta los malos olores.

No hay comentarios: