POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

22 feb 2016

PARTIDA ATRASADA / PARTIDA RETRASADA



Cada vez que lle falaba do último sobre rexeitado, a moza conseguía tranquilizalo con suposicións peregrinas que el parecía crer. Todos volvían coa mesma cantilena estampada: destinatario descoñecido. Así levaban varios meses; empeñouse en contactar con cada un dos seus amigos e compañeiros de xogos. Aseguraba o pobre ter algo importante que comunicarlles, e que non emprendería a viaxe ata logralo. Ela mesma escribía ó ditado as cartas do seu avó nonaxenario. Despois, inventaba os enderezos antes de botalas ó correo.


(Imaxe procedente de internet)

Cada vez que le hablaba del último sobre rechazado, la joven conseguía tranquilizarlo con suposiciones peregrinas que él parecía creerse. Todos volvían con la misma cantinela estampada: destinatario desconocido. Así llevaban varios meses; se había empeñado en contactar con cada uno de sus amigos y compañeros de juegos. Aseguraba el pobre tener algo importante que comunicarles, y que no emprendería el viaje hasta lograrlo. Ella misma escribía al dictado las cartas de su abuelo nonagenario. Luego, inventaba las direcciones antes de echarlas al correo.

                                                                                                                                          Creado  para REC

No hay comentarios: