POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

25 dic 2015

PRAXE / PRAXIS


(Imaxe procedente de internet)


Percorreu as mellores sastrerías da cidade, pero ningunha se comprometía a satisfacer o seu desexo. Ata que comprendeu a razón: non prometía recompensa. Tan pronto como lles ofreceu prebendas, pelexaban por confeccionarlle esa práctica chaqueta reversible para a campaña electoral.





Recorrió las mejores sastrerías de la ciudad, pero ninguna se comprometía a satisfacer su deseo. Hasta que comprendió la razón: no prometía recompensa. Tan pronto como les ofreció prebendas, se peleaban por confeccionarle esa práctica chaqueta reversible para la campaña electoral.



No hay comentarios: