POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

1 jun 2015

DA BAIXA IDADE MEDIA / DE LA BAJA EDAD MEDIA


                                    (Imaxe baixada de internet)


A Inquisición non tardará en chegar. As meigas xa deberían estar no seu sitio, que hai moitas e despois é unha leria. Non vexo os leprosos. Vale, son desagradables e fan ben ó agacharse, pero tanto... Algúns herexes están pedindo látego. Encántame isto, gozo máis có verdugo. Mais espero que non se alongue moito porque estou esgotada; ás dúas da mañá, aínda non acabara de dar puntadas ao traxe da raíña Isabel, mentres ela durmía a perna solta. Aí veñen as autoridades. ¡E as cámaras de televisión! Este ano saímos nos informativos. ¡Veña, raparigos, a lucir eses disfraces! 




La Inquisición no tardará en llegar. Las brujas ya deberían estar en su sitio, que hay muchísimas y después es un lío. No veo a los leprosos. Vale, son desagradables y hacen bien en esconderse, pero tanto… Algunos herejes están pidiendo látigo. Me encanta esto, disfruto más que el verdugo. Aunque espero que no se alargue demasiado porque estoy agotada; a las dos de la mañana, aún no había acabado de dar puntadas al traje de la reina Isabel, mientras ella dormía a pierna suelta. Ahí vienen las autoridades. ¡Y las cámaras de televisión! Este año salimos en los informativos. ¡Venga, chicos, a lucir esos disfraces!

                                                                                                                Creado  para REC  

4 comentarios:

LA CASA ENCENDIDA dijo...

Muy bien final. Al principio parecía otra cosa.
Besicos muchos.

Edita Nogueira Tallón dijo...

Moitas grazas.

Unknown dijo...

Pois xa que non nos premiaron os inxeniosos disfraces, estiremos as pernas sin facer ruido. Moita sorte Edita!

Edita Nogueira Tallón dijo...

Ja ja ja. Moitas grazas.