POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

3 ene 2013

EDITIÑO 7


Non pretendas acertar,
cos fillos sempre se erra:
por exceso ou omisión;
por permisivo ou estrito.
Preocúpate
de amalos, nada máis.


"Madre protegiendo a sus hijos", de Tatiana Cañas. Internet.




No pretendas acertar,
con tu hijo siempre yerras :
por exceso u omisión;
por permisivo o estricto.
Preocúpate
de amarlo, nada más.





2 comentarios:

Eutimos dijo...

¡Cuán cierto!

suaseiras dijo...

Clavado!!!