POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

8 jun 2015

DE VOLTA / DE VUELTA


(Imaxe baixada de internet)


Saíu, sixilosa, a estirar as pernas. Tanto tempo inmóbil, na mesma postura, non podía ser bo. Era a súa primeira vez e sorprendeuse ó ver o ambiente que había fóra. Lembrou con morriña a hora do cigarro no traballo pouco tempo atrás. Pero aquí, polo visto, ninguén fumaba. Non puido soportalo e regresou voando ao nicho.






Salió, sigilosa, a estirar las piernas. Tanto tiempo inmóvil, en la misma postura, no podía ser bueno. Era su primera vez y le sorprendió el ambiente que había fuera. Recordó con morriña la hora del pitillo en el trabajo poco tiempo atrás. Pero aquí, por lo visto, nadie fumaba. No pudo soportarlo y regresó volando al nicho.

                                                                                                                               Creado  para REC

5 comentarios:

Unknown dijo...

Buen juego de causas consecuencias y morriñas de vicio. Queda poco para seguir intentándolo, pero no hay que decaer. Unha aperta.

Alfonso Carabias dijo...

Si volver no merece la pena, siempre es mejor quedarse en su sitio.

Buen relato Edita.

Suerte para la próxima, aunque ya van quedando pocas.

Un saludo.

Edita Nogueira Tallón dijo...

Si, tendes razón, o saco das esperanzas xa case está baleiro. Grazas ós dous por comentar.

LA CASA ENCENDIDA dijo...

El cambio no merecía la pena, aunque volviera al nicho... Buena apuesta.
Besicos muchos

Edita Nogueira Tallón dijo...

Moitas grazas, Nani.