POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

16 mar 2014

COMA SEMPRE / COMO SIEMPRE


(Imaxe baixada de internet)



Pegoulle o sono pensando que el tamén podía voar o mesmo ca ela; a que xace ó seu lado, esperta, soñando con que chegue un día no que non teña que simular o seu voo.





Se durmió pensando que él también podía volar igual que ella; la que yace a su lado, despierta, soñando con que llegue un día en el que no tenga que simular su vuelo.
Creado para REC


2 comentarios:

suaseiras dijo...

Os soños son terapias, seica.

Edita Nogueira Tallón dijo...

"... y los sueños, sueños son" -dicía Calderón.