POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

16 jul 2014

¡TIERRA, TRÁGAME!


¡Cacho tropa vén aí! Os de onte berraban e corrían máis; tanto, que a piques estiveron de pisarme. Ó fin, non me descubriron e pasaron de largo. Pero os de hoxe son máis perigosos, veñen armados e escudriñan todo.
-¡Aquí, aquí! Atopei un cantarelo.
¡Hala! Xa cazaron ó meu irmán pequeno. Nin tempo tivo o pobre de lucir as súas esporas.
-Pois seguro que hai máis. Colle este pau e busca entre a follaxe.
Vaia, creo que chegou a miña hora. ¿Pero que fai ese tolo apuntándome cunha navalla? ¡¡Ai!!



¡Menuda tropa viene ahí! Los de ayer gritaban y corrían más; tanto, que a punto estuvieron de pisarme. Al final, no me descubrieron y pasaron de largo. Pero los de hoy son más peligrosos, vienen armados y escudriñan todo.
-¡Aquí, aquí! He encontrado un cantharellus.
¡Hala! Ya han cazado a mi hermana pequeña. Ni tiempo ha tenido la pobre de lucir sus esporas.
-Pues seguro que hay más. Coge este palo y busca entre la hojarasca.
Vaya, creo que ha llegado mi hora ¿Pero que hace ese loco apuntándome con una navaja? ¡¡Ay!!

Seleccionado e publicado no libro do Cuarto Certamen de MICRO MICO RELATOS San Jorge

2 comentarios:

Rascacheira dijo...

Jejeje... e sentirán iso cando nos ven chegar armadas ata os dentes con paus, coitelos, cestas e navallas???

Edita Nogueira Tallón dijo...

Eu creo que non senten porque non teñen clorofila. :-) Menos mal..