POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

7 feb 2014

NON ESTOU TRISTE / NO ESTOY TRISTE


(Imaxe baixada de internet)
Non estou triste.
Baldeira.
Sinto correr polas veas
buratos.
Ocos que medran e doen,
que fan forza por fuxir
e non atopan a saída.
Non teño pena.
Impotencia.
Rabia serena e sufrida,
crónica desilusión.
Anguria.
Realismo pertinaz,
certeza de color negra.
Desesperanza.





No estoy triste.
Vacía.
Siento correr por las venas
agujeros.
Huecos que crecen y duelen,
que hacen fuerza por huir
y no encuentran la salida.
No tengo pena.
Impotencia.
Rabia serena y sufrida,
crónica desilusión.
Angustia.
Realismo pertinaz,
certeza de color negro.
Desesperanza.


No hay comentarios: