POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

28 dic 2013

DESAFIUZADO / DESAHUCIADO



(Imaxe baixada de internet)



Cando non lle queden uñas, ¿que comerá?






Cuando no le queden uñas, ¿qué comerá?




7 comentarios:

suaseiras dijo...

A rabia...

Edita Nogueira Tallón dijo...

Esa xa o comeu antes, e tena bastante aburrida, xa non lle mantén.

Edita Nogueira Tallón dijo...

Esa xa a ten aburrida, e tampouco mantén moito...

Sandra Sánchez dijo...

¡¡¡ GENIAL !!!!
;)

rascacheira dijo...

Os mocos?

rascacheira dijo...

Sorpresa! Premendo escoito o concerto de Aranjuez!!!
Este ... gustaríame enlazalo ao meu twiter... SIIII???????? Agardo resposta e miro se se pode de paso.

Edita Nogueira Tallón dijo...

¡O dos mocos, é unha idea asquerosa, pero brillante! Eu sei de quen xa está entrenando.

¡Sorpresa a miña, que non te decataras ata agora! A música xa está aí desde o principio dos séculos. ¿E logo non viches a información, ó principio da páxina, na marxe esquerda? Ai, ai, ai...

O do twiter xa che respondo polo outro medio. Xa sabes...