POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

15 sept 2014

INVESTIGACIÓN


(Imaxe baixada de internet)

Cabelo curto medio cuberto por unha especie de gorra; bigote mesto; nariz torto; beizos de forma estraña; chaqueta e pantalón negros, tan amplos que ocultan mans e pés... Advírtenlle que esqueceu os ollos e a nena dá por rematado o debuxo facendo axiña dous buratos coa punta do lapis en calquera lugar da cara. A psicóloga e o forense intercambian unha triste mirada.




Cabello corto medio cubierto por una especie de gorra; bigote espeso; nariz torcida; labios de forma extraña; chaqueta y pantalón negros, tan amplios que ocultan manos y pies... Le advierten que ha olvidado los ojos y la niña da por acabado el dibujo haciendo rápidamente dos agujeros con la punta del lápiz en cualquier lugar de la cara. La psicóloga y el forense intercambian una triste mirada.



ETIQUETA ,

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)