POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

31 jul 2013

HOMENAXE ÓS ANOS / HOMENAJE A LOS AÑOS


¿Que hai que facer
para chegar a vello?
¡Vivir, vivir…!

(Imaxe baixada de internet)
A vida pasa
a fume de carozo
¡Sopra e que arda! 

Sumando anos,
experiencias e risas
xa es millonario.

 Da túa vida
imos sacar proveito
os que aprendemos.

Por cada cana,
unha lección de vida.
Grazas. De nada.




¿Qué hay que hacer
para llegar a viejo?
¡Vivir, vivir...!

La vida pasa
rápida como el rayo.
Sopla y que arda. 
(Imaxe baixada de internet)

Sumando años
experiencias y risas
ya eres rico. 

De tu vivir
sacaremos provecho
los que aprendemos


Por cada cana,
una lección de vida.
Gracias. De nada.


(FEITOS POR ENCARGA DE BEGOÑA PARA UNHA VISITA QUE REALIZOU COS ALUMNOS A UN CENTRO DE MAIORES.)


1 comentario:

carnota dijo...

POIS SI