POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

14 abr 2015

PARADO


                                            (Imaxe baixada de internet)



Desesperado, dirixinme ó inferno. Alá encontraría traballo, seguro. Cheguei exhausto. Ante a enorme porta blindada e rodeado de cámaras, unha voz diabólica en off explicoume que non necesitaban persoal porque se mecanizaran; pero que fixese o favor de deixar o meu currículo, que andaban escasos de combustible.





Desesperado, me dirigí al infierno. Allá encontraría trabajo, seguro. Llegué exhausto. Ante la enorme puerta blindada y rodeado de cámaras, una voz diabólica en off me explicó que no necesitaban personal porque se habían mecanizado; pero que hiciera el favor de dejar mi currículo, que andaban escasos de combustible.


(Este relato está publicado no libro titulado “AHÍ ESTÁN… las puertas de Boal” “EI TÁN… as portas de Boal”).

No hay comentarios: