POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

15 may 2025

INERCIA

 

Estou ó volante nunha retención camiño do traballo. Aproveito para maquillarme, repasar os apuntamentos da oposición, planificar tarefas domésticas… De súpeto, a caravana móvese e aínda non acabei. ¡Os atascos xa non son o que eran! Cambiarei de ruta, a ver se hai máis sorte.

 

Imaxe procedente de interne

Estoy al volante en una retención camino del trabajo. Aprovecho para maquillarme, repasar los apuntes de la oposición, planificar tareas domésticas… De repente, la caravana se mueve y todavía no he acabado. ¡Los atascos ya no son lo que eran! Cambiaré de ruta, a ver si hay más suerte.

 


8 may 2025

DISXUNTIVA / DISYUNTIVA

  

Xa só falta unha semana para que acaben as rebaixas e aínda non comprou unha vida. As de saldo non lle acaban de convencer, pero terá que decidirse por algunha, que a pensión non dá para máis. Ou iso, ou instalar unha mira panorámica na porta...

 
Imaxe procedente de internet

Ya solo falta una semana para que acaben las rebajas y todavía no ha comprado una vida. Las de saldo no le acaban de convencer, pero tendrá que decidirse por alguna, que la pensión no da para más. O eso, o instalar una mirilla panorámica en la puerta...


4 may 2025

A MILAGRIÑOS / LA MILAGRITOS

 

Ser moza e orfa de nai solteira sen recursos precipítaa ó futuro máis indigno. Pronto foxe da vila empuxada polos insultos delas e o silencio covarde deles. Varios anos despois, herda a fortuna dun cliente agradecido. Regresa con tratamento de dona á súa casa natal abandonada. Recibe visitas nocturnas mal intencionadas de vellos coñecidos, pero só conseguen cea fría. Ata que un cancro a devora. Deixa testamento a favor do municipio, cunha condición: a vivenda debe transformarse en local social; e a súa calella, en RÚA DA MILAGROSA. O alcalde encárgase de inaugurar ámbolos dous eventos. É a primeira vez que pisa de día ese lugar.

(Imaxe aportada polo concurso "A cunca" (ENTC) como inspiración para o presente relato)

Ser huérfana joven de madre soltera sin recursos la precipita al futuro más indigno. Pronto huye del pueblo empujada por los insultos de ellas y el silencio cobarde de ellos. Varios años después, hereda la fortuna de un cliente agradecido. Regresa con tratamiento de doña a su casa natal abandonada. Recibe visitas nocturnas malintencionadas de viejos conocidos, pero solo consiguen cena fría. Hasta que un cáncer la devora. Deja testamento a favor del municipio, con una condición: la vivienda debe transformarse en local social; y su callejuela, en CALLE DE LA MILAGROSA. El alcalde se encarga de inaugurar ambos eventos. Es la primera vez que pisa de día ese lugar.