Menos mal que no he llegado a soñarlo de verdad porque me da un infarto. Es una fobia como bien dices, que si me la represento me pone los vellos de punta. Según los psicoanalistas es la imago de la madre devoradora.
Sabes que é moi complicado sacar fotos a unha arañeira? Intenteino varias veces, a primeira hora da mañá, con resío por riba e non dei conseguido unha foto decente. Son obras de arte, e según os especialista, o seo fío é o mais resistente do planeta, que se sepa.
Anda, pois non reparara no da fotografía... Xa me entrou gana de probar. O da dureza do fío de araña si que me soaba. Eu úsoo para asegurar as ventás da casa e non hai ladrón que dea entrado. :-)
La madre araña es aquella que mantiene a su hijo (suele ser único) trabado en su resistente red de hilos (aparentemente) de amor, hasta que acaba por devorarlo simbólicamente incorporándolo para sí misma. ¿No os parece suficientemente fóbico?
Creo que non o debería dicir eu, pero como ninguén se vai decatar... :-) Este non é un haiku á galega, fíxeno con premeditación e alevosía para que saíse un hiku de verdade. Outra cousa é que o conseguira...
Si, por pensar non queda... Pero non cheguei a ningunha conclusión fiable. A min só se me ocorre que poida ter algo que ver coa forma de desprazarse, silenciosa, sixilosa, sen avisar, que crea inseguridade, falta de control; e tamén o voraces que son, cada un á súa maneira. ¿Eutimos, ti que dis?
Es una de mi peores pesadillas.
ResponderEliminar¿"Pesadilla" real, de soñar, ou en sentido figurado, de fobia?
ResponderEliminarMenos mal que no he llegado a soñarlo de verdad porque me da un infarto. Es una fobia como bien dices, que si me la represento me pone los vellos de punta. Según los psicoanalistas es la imago de la madre devoradora.
ResponderEliminar¡Canto se aprende nos blogs! :-)
ResponderEliminar¿Refíreste á clásica fobia ás arañas ou ó feito da araña devorando unha mosca?
Sabes que é moi complicado sacar fotos a unha arañeira?
ResponderEliminarIntenteino varias veces, a primeira hora da mañá, con resío por riba e non dei conseguido unha foto decente.
Son obras de arte, e según os especialista, o seo fío é o mais resistente do planeta, que se sepa.
Anda, pois non reparara no da fotografía... Xa me entrou gana de probar.
ResponderEliminarO da dureza do fío de araña si que me soaba. Eu úsoo para asegurar as ventás da casa e non hai ladrón que dea entrado. :-)
La madre araña es aquella que mantiene a su hijo (suele ser único) trabado en su resistente red de hilos (aparentemente) de amor, hasta que acaba por devorarlo simbólicamente incorporándolo para sí misma. ¿No os parece suficientemente fóbico?
ResponderEliminar¡E tanto!
ResponderEliminarUff, si que da medo, versionado así.
ResponderEliminarCreo que non o debería dicir eu, pero como ninguén se vai decatar... :-)
ResponderEliminarEste non é un haiku á galega, fíxeno con premeditación e alevosía para que saíse un hiku de verdade. Outra cousa é que o conseguira...
Comentei pero non sei a onde foi o meu comentario...
ResponderEliminarEnredaríase na arañeira, aquí non chegóu.
ResponderEliminarPois repito: arañas, serpes, ratos... producen sempre un mesmo tipo de comentarios... Nunca pensastes o porqué?
ResponderEliminarSi, por pensar non queda... Pero non cheguei a ningunha conclusión fiable. A min só se me ocorre que poida ter algo que ver coa forma de desprazarse, silenciosa, sixilosa, sen avisar, que crea inseguridade, falta de control; e tamén o voraces que son, cada un á súa maneira. ¿Eutimos, ti que dis?
ResponderEliminarPrecisamente es esa forma de control tan solapado lo que resulta más amenazador por no poder afrontarlo abiertamente.
ResponderEliminarMoi interesante...Entendiches Madoé?
ResponderEliminarSi, supoño que si... Pero que conste que eu son máis serpe ca araña, eh. :-)
ResponderEliminar