21 jul 2024

O CASTIGO / EL CASTIGO


Confeseille a meu pai o que fixera porque mamá me obrigou. Despois acachoupeime e protexín a cabeza coas mans, esperando unha resposta violenta. Milagrosamente, pasaba o tempo e non ocorría nada. Cando, por fin, me atrevín a abrir os ollos, non vin a papá, estaba eu só no faiado. Agacharíase para darme un susto...? Busqueino detrás de cada traste, con moito medo e cautela. Anoitecía. Notei que se me escapaba o mexo outra vez. Corrín cara á porta. Xusto cando agarrei o manubrio, alguén pechou  por fóra.



Imaxe procedente de internet

Le confesé a mi padre lo que había hecho porque mamá me obligó. Luego me agazapé y protegí la cabeza con las manos, esperando una respuesta violenta. Milagrosamente, pasaba el tiempo y no ocurría nada. Cuando, por fin, me atreví a abrir los ojos, no vi a papá, estaba yo solo en el desván. ¿Se habría escondido para darme un susto...? Lo busqué detrás de cada trasto, con mucho miedo y cautela. Anochecía. Noté que se me escapaba el pis otra vez. Corrí hacia la puerta. Justo cuando agarré la manilla, alguien cerró con llave por fuera.


                        Publicado no libro: Aí están... las puertas de Boal   /    Ei tán... as portas de Boal                               Autoras: Begoña Martín Acero e Edita Nogueira Tallón


No hay comentarios:

Publicar un comentario