1 ene 2020

POR AMOR



Síntoo. Aínda que sei que a espera te martiriza, ata agora non fun capaz. A túa mirada suplicante conmóveme, pero, comprende, facerme á idea resultou moi difícil. Hoxe si estou decidida a ofrecerche o que tanto desexas. Todo está disposto para que saia perfecto: esta noite estaremos sós ti e eu, como che prometín. Haberá que afeitar esa barba, que xa rasca, porque quero bicarte máis ca nunca. Despois, abrirei a gaiola do teu corpo tullido para que poidas voar, ó fin. A miña alma, en troques, quedará prisioneira dunha tristeza eterna.



(Imaxe procedente de internet)
Lo siento. Aunque sé que la espera te martiriza, hasta ahora no he sido capaz. Tu mirada suplicante me enternece, pero, comprende, hacerme a la idea ha resultado muy difícil. Hoy sí estoy decidida a ofrecerte lo que tanto deseas. Todo está dispuesto para que salga perfecto: esta noche estaremos solos tú y yo, como te he prometido. Habrá que afeitar esa barba, que ya rasca, porque quiero besarte más que nunca. Luego, abriré la jaula de tu cuerpo tullido para que puedas volar, al fin. Mi alma, en cambio, quedará cautiva de una tristeza eterna.

No hay comentarios:

Publicar un comentario