4 oct 2015

A RECOMPENSA / LA RECOMPENSA


Nunca aprendín a montar en bicicleta. Non sei se non quixen ou non puiden. Medio século despois, aínda lembro aquela da miña infancia con dúas rodiñas ós lados, a que o avó lle regalara ó seu único neto varón. As irmás do afortunado nin podiamos tocala.

Pouco durou na casa. Que o noso neno se matase tentando rescatala foi un desgraciado accidente. Só o veciño, algo maior ca min, eivado e pobre, sabía como a condenada bici chegara ó fondo do precipicio.

Pasados varios anos, agradecinlle a súa complicidade casando con el.

(Imaxe baixada de internet)





Nunca aprendí a montar en bicicleta. No sé si no quise o no pude. Medio siglo después, todavía recuerdo aquella de mi infancia con dos ruedines, la que el abuelo había regalado a su único nieto varón. Las hermanas del afortunado ni podíamos tocarla.

Poco duró en casa. Que nuestro niño se despeñara intentando rescatarla fue un desgraciado accidente. Sólo el vecino, algo mayor que yo, pobre y contrahecho, sabía cómo la dichosa bici llegó al fondo del precipicio.

Pasados los años, le agradecí su complicidad casándome con él. 


                                             Creado para ENTC

No hay comentarios:

Publicar un comentario