POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

31 dic 2013

A PERFECCIÓN NON EXISTE / LA PERFECCIÓN NO EXISTE



O ano que remata foi perfecto. Namorouse, atopou traballo, conseguiu unha boa hipoteca, cambiou de coche… Pero ten unha preocupación que lle quita o sono: non sabe que pedir para o próximo.


(Imaxe baixada de internet)



El año que termina ha sido perfecto. Se enamoró, encontró trabajo, consiguió una buena hipoteca, cambió de coche… Pero una preocupación le quita el sueño: no sabe que pedir para el próximo.





28 dic 2013

DESAFIUZADO / DESAHUCIADO



(Imaxe baixada de internet)



Cando non lle queden uñas, ¿que comerá?






Cuando no le queden uñas, ¿qué comerá?




21 dic 2013

SUCEDÁNEO



(Imaxe baixada de internet)






Entre moitas latas, había unha que brillaba de máis.

Marca: Nadal
Contido: sucedáneo de felicidade
Ingredientes: ledicia artificial, agasallos e edulcorante
Caducidade: artículo perecedoiro, consumo inmediato







Entre muchas latas, había una que brillaba de más.

Marca: Navidad
Contenido: sucedáneo de felicidad
Ingredientes: alegría artificial, regalos y edulcorante
Caducidad: artículo perecedero, consumo inmediato




20 dic 2013

A NOITE ¿BOA? / LA NOCHE ¿BUENA?



Este ano dará que falar: vai substituír o clásico pavo por menú sorpresa. Cos últimos cantharellus tubaeformis recollidos con tanto mimo, langostinos dos caros e fabas extra, aplicará unha sofisticada receita que días antes xa practicou con éxito. Ós seus fillos vailles encantar, seguro.

Á noitiña, encérrase soa na cociña. Os demais agardan ansiosos. Ás dez, por fin, empezan a cear. Menos mal que hai sopa bastante e a piña está no seu punto, porque o prato  estrela non hai quen o trague. ¿Qué fallaría? ¡Quere morrer!





Este año dará el campanazo: va a sustituir el clásico pavo por menú sorpresa. Con los últimos cantharellus tubaeformis recolectados con tanto mimo, langostinos de los caros y habichuelas extra, aplicará una sofisticada receta que días antes ya practicó con éxito. A sus hijos les va a encantar, seguro.

Al anochecer, se encierra ella sola en la cocina. Los demás esperan ansiosos. A las diez, por fin, empiezan a cenar. Menos mal que hay sopa bastante y que la piña está en su punto, porque el plato estrella no hay quien lo trague. ¿Qué habrá fallado? ¡Se quiere morir! 



14 dic 2013

NADAL SEN REMEDIO / NAVIDAD SIN REMEDIO


(Imaxe baixada de internet)

Sempre de noite
igual dentro ca fóra.
Chegou o Nadal.








Siempre de noche
igual dentro que fuera.
Es Navidad.


9 dic 2013

DE SOÑO A PESADELO/ DE SUEÑO A PESADILLA


 (Imaxe baixada de internet)
“Durmiu soñando que el tamén podía voar” e espertou entre as pólas dunha árbore. Alí leva tres días coas súas noites sen atreverse a baixar, porque non  ve as ás por ningún lado e non está seguro de saber agatuñar coma antes. Loita con tódalas súas forzas contra a fame e o cansazo. Se puidese, polo menos, botar unha cabezadiña tranquilo…, pero ten medo a soñar de novo. Esperaba que alguén o rescatase, aínda que empeza a dubidalo, porque xa quedou sen voz de tanto miañar...


“Se durmió soñando que él también podía volar” y se despertó entre las ramas de un árbol. Allí lleva tres días con sus noches sin atreverse a bajar, porque no se ve las alas por ningún lado y no está seguro de saber trepar como antes. Lucha con todas sus fuerzas contra el hambre y el cansancio. Si pudiera, al menos, echar una cabezadita tranquilo…, pero tiene miedo a soñar de nuevo. Esperaba que alguien lo rescatara, aunque empieza a dudarlo, porque ya se ha quedado sin voz de tanto maullar...
Feito para RELATOS EN CADENA, de Cadena Ser



5 dic 2013

BILLETE DE IDA


Como fai sempre que sae de viaxe, revisa a casa enteira unha e mil veces ata asegurarse de que a deixa en perfecta orde. Esta vez esmérase aínda máis, porque a ocasión ben o merece. Nunca antes viaxara acompañado, pero chegou o momento. Desde hai uns meses, aínda que ninguén o sabe, comparte con ela os días e as noites, mesmo a ten presente nos seus soños. Levan algunhas semanas organizándoo todo; non vaia ser que calquera pequeno fallo desbarate os plans, co difícil que foi consensuar data, lugar e maneira. Volve dar outro repaso á lista por se falta algún detalle: a roupa, a neveira, o gas, as plantas, as mensaxes de despedida... Resúltalle estraño non preparar a maleta e ten que reprimir o impulso. Xa está próxima a hora da partida. Decidido e emocionado, diríxese ó seu cuarto onde ela o agarda impaciente sobre a cama acabada de facer, dentro dunha pistola cargada.

(Imaxe baixada de internet)

Como hace siempre que sale de viaje, revisa la casa entera una y mil veces hasta asegurarse de que la deja en perfecto orden. Esta vez se esmera especialmente, porque la ocasión lo merece. Nunca antes había viajado acompañado, pero ha llegado el momento. Desde hace unos meses, aunque nadie lo sabe, comparte con ella los días y las noches, incluso la tiene presente en sus sueños. Llevan algunas semanas organizándolo todo; no vaya a ser que cualquier pequeño fallo desbarate los planes, con lo difícil que ha sido consensuar fecha, lugar y manera. Vuelve a dar otro repaso a la lista por si falta algún detalle: la ropa, la nevera, el gas, las plantas, los mensajes de despedida... Le resulta extraño no hacer la maleta y tiene que reprimir el impulso. Ya está próxima la hora de partida. Decidido y emocionado, se dirige a su dormitorio donde ella lo espera impaciente sobre la cama recién hecha, dentro de una pistola cargada.

Creado para  ESTA NOCHE TE CUENTO