14 feb 2013

A CELESTINA / LA ALCAHUETA



(Imaxe baixada de internet)
Devecían un polo outro. Aínda que podían verse, tiñan prohibido calquera xeito de contacto. Todo o mundo dicía que eran novos de máis. Por desgraza, eu comprendía moi ben a súa tortura. Así que decidín propiciar o encontro. Desde o primeiro instante, diante dos meus ollos, o desexo contido desfíxose en xogos e aloumiños. Sentín pudor alleo e, con sumo coidado, trasladei a gaiola a un lugar máis recollido. Agradecéronmo cunha hora longa de rechouchíos imposibles. Despois, silencio absoluto.



Suspiraban el uno por el otro. Aunque podían verse, tenían prohibido cualquier tipo de contacto. Todo el mundo decía que eran demasiado jóvenes aún. Por desgracia, yo comprendía muy bien su tortura. Decidí, pues, propiciar el encuentro. Desde el primer instante, ante mis ojos, el deseo contenido se deshizo en juegos y arrumacos. Sentí pudor ajeno y, con sumo cuidado, trasladé la jaula a un lugar más recogido. Me lo agradecieron con una hora larga de trinos imposibles. Después, silencio absoluto.

Publicado no libro CACHITOS DE AMOR II, resultado da seleción de relatos do II Concurso de Microrrelatos Románticos ACEN.

1 comentario:

  1. Isto recórdame unha peli, non eran paxariños, neste caso, eran persoas noviñas con problemas serios de saúde- Graciasadios- que apareceu tamén unha concubina....

    ResponderEliminar