¡Que sorpresa! Graciñas. Pon cara de interesante para poder manter a súa independencia pero só o consegue a medias: necesita moito mimo e pérdese na procura del. Agora xa no vai ó váter. Liberámola desa escravitude porque nos decatamos de que o facía soamente para agradarnos. ¿De onde sacaches a foto?
¡Alá vai!, xa me chafaches o haiku desmentíndome o do váter. Co ben que lle quedaba... :-) A foto é túa, ¿non a recoñeces? A ver..., discurre un pouquiño, ¿onde cha podería roubar eu?
Es muy guapa, pero tiene cara de estar enfadada, será por eso por lo que no habla.
ResponderEliminarNeste caso, a cara non é o espello da alma. "La muy gata..."! Aínda que non é da miña familia, teño o gusto de coñecela: é todo un poema (de amor).
ResponderEliminar¡Que sorpresa! Graciñas.
ResponderEliminarPon cara de interesante para poder manter a súa independencia pero só o consegue a medias: necesita moito mimo e pérdese na procura del.
Agora xa no vai ó váter. Liberámola desa escravitude porque nos decatamos de que o facía soamente para agradarnos.
¿De onde sacaches a foto?
¡Alá vai!, xa me chafaches o haiku desmentíndome o do váter. Co ben que lle quedaba... :-)
ResponderEliminarA foto é túa, ¿non a recoñeces? A ver..., discurre un pouquiño, ¿onde cha podería roubar eu?
Moi mica-ela!!
ResponderEliminarTes que repetir o haiku, Mica fala e Mica non vai ao vater ;))
Pois aí vai:
ResponderEliminarMica xa fala.
Di por necesidade:
"Non quero váter"
ResponderEliminarMica xa fala.
Di por necesidade:
"Non quero váter"
Jajajaja non vira esto. Pobre!