POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

11 jun 2012

DEPENDENCIA



(Imaxe baixada de internet)
Colgueime dunha estrela.
Se a sigo, queimareime.
Se a solto, vou caer.





Me colgué de una estrella.
Si la sigo, me abraso.
Si la suelto, me caigo.



5 comentarios:

eutimos dijo...

Es lo que tienen las estrellas, demasiada luz para estar cerca, pero sin esa luz no podemos seguir viviendo.

rascacheiro dijo...

E onde está esa estrela?

Edita Nogueira Tallón dijo...

"¿Y tú me lo preguntas?"

Rascacheira dijo...

Poesía eres tú...

Edita Nogueira Tallón dijo...

Ja ja ja ;-)