28 oct 2010

COGOMELO / SETA

(amanita spissa)
Da natureza,
húmida, media podre,
o cogomelo.
Do meu sombrío outono,
a emoción de atopalo.


De la humedad,
naturaleza muerta,
hermosa seta.
De mi sombrío otoño,
la emoción de encontrarla.

7 comentarios:

  1. Rascacheira2/11/10, 17:39

    Arre, demo! E ese que está aí non será unha amanita faloides??? Dígoo por ese ton branco amarelento...
    Os cogumelos son chulos, pero especialmente as amanitas muscarias. E o que son, sobre todo, é moi saborosos, co seu alliño, ou á prancha, mesmo en tortilla. Bonito tempo o outono grazas a eles.

    ResponderEliminar
  2. Pode ser. Chovera e estaba un pouco desfigurado. Pero ata os cogomelos malos son fermosos.
    O autono sempre foi a miña estación favorita, e máis desde que descubrín o mundo fantástico dos cogomelos. O malo é que, coma todo o bo, logo se acaba.

    ResponderEliminar
  3. suaseiras4/11/10, 0:42

    Mira ti esta Madoé, o toliña que esta polos cogomelos, que ata lle saén haikus á galega.

    ResponderEliminar
  4. Pois si, atinaches de todo: estou toliña. E mentres lle poida botar a culpa ós cogomelos...

    ResponderEliminar
  5. Hala, Begoña, para que non protestes cambiei a outra amanita por esta, que é comestible, disque.

    ResponderEliminar
  6. Pois si, amanita spissa, é comestible.
    Non confundila con amanita panherina.
    Unha foto chula, Madoé!

    ResponderEliminar
  7. A min tamén me gusta (a foto, que a amnita non penso probala, por moi comestible que sexa).

    ResponderEliminar