 |
| (Imaxe baixada de internet) |
Soñando, cada noite, levitaba sobre os seus problemas coma ingrávido astronauta. Contan que un día, tanto se elevou, que non puido descender. E desde aquela, vive na súa Lúa particular.
Soñando, cada noche, levitaba sobre sus problemas como ingrávido astronauta. Cuentan que un día, tanto se elevó, que no pudo descender. Y desde entonces, vive en su Luna particular.
Pois que ben se debe estar nunha lúa particular, sen ruídos nin contaminación. Pero... haberá mar?
ResponderEliminarNesa Lúa particular pode haber todo o que se queira, ou o que se imaxine, que vén sendo o mesmo.
ResponderEliminarVamos, "se le fue la olla". Bonita maneira de escaparse: un astro privado ¡Case nada!
ResponderEliminarA fantasía pode ser moi poderosa, moi rica...
ResponderEliminarAlguén que veo de volta, un dia comentou que na súa lúa particular as casiñas eran redondas...eu non sei...!
ResponderEliminar¡Que interesante poder charlar con alguén que veu de volta! A ver cando mo presentas...
ResponderEliminarDe charlar nada, comentarios soltos, algo de sexo e de volta a sua lúa...
ResponderEliminartampouco te creas...!!
(Risas) Xa non fai falta que mo presentes, creo que sei quen é...
ResponderEliminar